Huta szkła w Harrachow

To już ostatni post o tematyce zimowej. Myślę, że całkiem na miejscu, ponieważ zima wróciła i wiośnie musimy na razie pomarzyć. Chcą pokazać Wam jeszcze jedno miejsce, które mnie zachwyciło u naszych południowych sąsiadów.

Spędzając zimowy urlop w Szklarskiej Porębie wybrałam się do Harrachow. O tym już wiecie z poprzednich wpisów. Miasteczko to znajduje się tak blisko polskiej granicy z Czechami niczym przysłowiowy rzut beretem. Warto było zatrzymać się tam na dłużej.

Warto było... skosztować regionalnej kuchni,

której poświęciłam oddzielny wpis na blogu...

Czeskie knedle w Harrachov.

W drodze powrotnej do Polski zwiedziłam sklep firmowy tamtejszej huty szkła .

Jeśli interesuje Was historia tego miejsca,

przeczytajcie poniższy tekst:

http://www.atrakcjetechniki.karr.pl/pl/strony/1134.html

Huta szkła Novosad & Syn

Harrachovska huta szkła stoi przy szosie E65 z Jakuszyc do Pragi. Założona została w 1712 r. przez hrabiowski ród Harrachów.

Szybko stała się jedną z najważniejszych hut w kraju. Produkowano tu szkło potasowo-wapniowe przeznaczone do dalszego uszlachetniania, szkło taflowe i kolorowe. Szkło potasowo-wapniowe na długie lata stało się popularnym surowcem również dla śląskich szlifierzy i grawerów ze Szklarskiej Poręby, Cieplic i innych ośrodków szklarstwa. Klasyczny wytop szkła z pomocą drewna w 1866 r. zastąpiony został przez wytop z użyciem węgla, a w 1869 r. huta miała już piec gazowy firmy Siemens. W latach 1894 – 95 hutę rozbudowano o dział uszlachetniania i dwa nowe trakty, gdzie znalazły się pracownie malarzy, grawerów i wzorcownia. Program produkcyjny ukierunkowany był przede wszystkim na zdobione szkło stołowe, luksusowe i kryształy. Już w I połowie XIX w. huta osiągnęła pewną stabilizację i uplasowała się na jednym z czołowych miejsc w Europie. W latach 1900 – 1925 z powodzeniem uczestniczyła w międzynarodowych wystawach w Paryżu, St. Louis i Wiedniu.

W 1943 r. Harrachowie zmuszeni zostali do sprzedania huty, a następnie w 1945 r. została ona znacjonalizowana i stała się częścią przedsiębiorstwa państwowego Crystalex. W 1993 r. została sprywatyzowana. Nowy właściciel w 2002 r. dobudował do niej minibrowar z restauracją, z której można obserwować pracę hutników w hali produkcyjnej. Harrachovska huta funkcjonuje do dziś jako drugie stażem przedsiębiorstwo działające bez przerw na ziemiach czeskich. Zachowane są w niej tradycyjne metody produkcji oraz tradycyjne urządzenia i przyrządy. Najciekawsza jest szlifiernia z roku 1732, a najstarszy – budynek administracyjny, w którym mieści się od 1972 r. muzeum szkła. Unikatowa stara szlifiernia napędzana jest pędnią i turbiną wodną. Całe wyposażenie huty zachowane jest prawie w pierwotnym kształcie i w pełni działające. Dzięki temu w hucie zapoznać się można z takimi metodami, jak dmuchanie szkła przy piecu hutniczym, szlifowanie oraz grawerowanie (rytowanie), i to w miejscu, które w znaczący sposób przyczyniło się do rozwoju czeskiego szkła i które budziło podziw oraz zainteresowanie również za granicą. Wart uwagi jest też unikatowy szklany dzwon na wieżyczce pobliskiej kapliczki.